Liwanag sa Dilim

Naramdaman nyo naba yung feeling na minsan gusto mo nalang mawala? 

O kaya naman yung times n wala ka na halos maramdaman?

Mapapatanong ka nlng sa sarili mo kung ano pa ba ginagawa mo sa mundong ito? Ano pa ba ang silbi mo?

Ramdam mo tlg na mag isa ka lang. Na wala sayong nagmamahal o may pakialam man lang.

Siguro oo naramdaman mo na to.. 

o di kaya ngayon pinagdadaanan mo ito.. 

ako? oo noon maraming beses na..

Ayaw mo makipag usap kahit kanino.. 

gusto mo nalang magkulong s mundo mo..

Naiintindihan ko.. been there done that..

Pero eto lang masasabi ko. Wala naman nagawang mabuti yung pag iisa ko at pag iwas ko sa ibang tao.

Mas lalo ako kinakain ng kumunoy. Linalamon ako ng buong buo.

Halos gusto mo nlng kitilin ang sarili mo.. yan ang puntong hinde kelan man magiging tama o magiging solusyon.

Para saakin, ayaw man natin makipaghalubilo sa ibang tao o makipagusap, itry pa din ntn n kahit s sulat magbigay tayo ng tiwala at magbahagi ng bigat na ating dinaramdam.. kasi hinde ka naman talaga nag iisa.. 

akala mo lang yan...

Isulat mo dito ang nararamdaman mo. Ishare mo ang bigat n ndarama ng puso mo.

Hinde ko kelangan malaman kung sino ka. ano ka, taga saan ka o kung ano pa man.

Andito lang ako. Hinde maghuhusga dahil wala akong karapatan. Magbabasa ako.. sasagot ako kung gusto mo.

Subukan nating pagaanin ang dinadala mo..

Kasi kahit kelan hinde solusyon ang kumitil ng sariling buhay. Hinde solusyon ang magpakahina.

Malakas ka.. matatag ka.. wag mo hayaang mawala ang buhay na sayo ay inilaan.

Malawak ang mundo.. mahaba ang oras.. madami pa ang pwede maganap.

Hinde natin alam ang nakasaad s kinabukasan.

Pero isa lang ang sigurado ko.. lahat ng sakit at kabiguan ay may katumbas na tagumpay.

So ano… Tara! Usap Tayo!

SAGOT

Madami tayong katanungan sa buhay.

madalas di natin mahanap ang kasagutan.

Bakit nga ba ako andito?

Bakit ko ba dinaranas ang mga bagay na to?

Bakit sila masaya?

bakit ako ang nagdurusa?

Saan ba nakatago ang swerte?

Saan ba matatagpuan ang ginhawa?

Saan nga ba patungo ang relasyong ito?

Saan ko ba siya makikita?

Paano ko ba maaabot ang pangarap ko?

Paano ko ba siya mamahalin?

Paano ba ang magmahal ng wagas?

Paano ba matatapos ang lahat?

Sino ang taong satin ay itinakda?

Sino ba ang magmamahal satin ng tapat?

Sino ang magbibigay ng gabay?

Sino ang sagot sa ating dasal?

Ano. Sagot?

Solo but never Alone

Hi guys! It's been six months since my last update. Wow!

Am I still welcome here? haha Oh well, here I am...

I would like to dedicate this post to all the solo parents out there! 

Salute to yah all! 

You've been so hard working the past days. Raising your kid/s on your own and basically, doin' everything all by yourself. This kind of set-up is not a walk in the park. Your patience has been tested a lot of times but you still chose to shower the kids with your unwavering love. You never gave up amidst exhaustion of doing everything on your own. You may feel tired at times due to overflowing household chores, corporate concerns and lack of sleep, but that never hindered you from taking good care of your beloved child/children. The strength you have is pretty amazing! Your courage to face each day with so much positivity is pretty impressive. I believe God created you an inch stronger than everyone else. Giving up is never an option for you and being weak is not in your vocabulary. You are such an inspiration! May you remain steadfast in this life. 

You are precious. You are loved. You are one in a million! Your kid is so lucky to have you!

Always remember, you may be solo but you are never alone...

Cheers!

*pctto